’t Is om te melden dat mijn lief vrijdag eens echt goed van de grond is geweest. Samen met m’n zoontje nog wel, en wat vrienden uit het dorp. Ik was niet mee, geen held in dat soort dingen.
Van hoe het begon heb ik wel wat nog beelden:
En dan kwam hun ding recht:
En werd uiteindelijk heet genoeg om ze naar een naar verluidt nogal hemels hoogtepunt te voeren.
Ik bleef verweesd achter, met de rest van de kinderen:
Gelukkig had ik zoontje Daan een camera meegegeven, een – what’s in a name – Action Cam (onlangs gewonnen bij Sony). En dus zijn er wel beelden van wat er zich daarna afspeelde. Ergens in de helft komt er wat damp of zo op de lens, begrijpelijk gezien de omstandigheden. En aan het einde kunt ge u vasthouden aan de takken van de bomen.
Afijn, alles goed afgelopen. Ze hadden vanalles te vertellen. Over zwembaden en treinsporen, en de E40, en klaar zicht van Oostende tot Brussel en van de Damvallei en windmolens en Heusden en stieren in Oostakker. Maar ik hoefde het allemaal niet horen. Gelukkig hadden ze nog wat drank over om in te vliegen. Ge zoudt van minder, toch?
