Vlaanderen trekt een gele kaart (en wallonië een rode). Waar is de tijd dat the day after iedereen de verkiezingen had gewonnen, en het land rustig oranje bleef kleuren? Van vader op zoon, en moeder op dochter.
Ik weg dus. Naar een plaats waar het wel nog ongenêneerd oranje kleurt. Nederland. Er is mij asiel beloofd. In een vluchtelingenkamp in het hoge Noorden. Ik stop mijn hebben en mijn houden in mijn koffer. En ik ben weg.
Met dank aan Talking Heads en Holland.com, die het in hun malle hoofden kregen mij een reis cadeau te doen. Naar Anjum. Let’s roll.
Schone streek. Mijn triptips in de buurt: Groningen, Schiermonnikoog, Zoutkamp (als tussenstop, het ijskraam langs de kaai is een aanrader), en op de terug- of heenweg ook eens langs Giethoorn passeren (bestel zon, geen wind).
LikeLike
En dan valt nog op dat precies in de kantons die tegen de taalgrens liggen, Vlaanderen er nog het kleurrijkst bijligt. Waar meent de rest van Vlaanderen dan toch van wakker te moeten liggen?
LikeLike