Gargantua

Kijk, kijk, wat er hier staat te blinken:

Een nieuwe tuintafel. Superpractisch. En design en al (’t is een Belgische designklassieker uit 1994, de Gargantua van Dirk Wynants en Extremis). Met een megaparasol (de inUmbra, van ’t zelfde merk). Schoon gerief, niet? ’t Is zomertijd.

Gekocht in een soort opwelling van tuinvreugde, lage rentestand, teruggave van de belastingen en gebrek aan verre reisplannen deze zomer met de nieuwe baby. En vergeet niet, geld moet rollen – anders geraken we met z’n allen zeker niet uit de crisis.
Ben ik wel even blij dat ik geen sp.a politicus ben, de kritiek zou hier niet van de lucht zijn (Toen ik me afvroeg of ik deze aankoop wel zou bloggen, herinnerde ik me weer de reacties op de luster die Lien ooit kocht – let wel de Dirk in de eerste reacties ben ik niet, wel die van n°26).

Een paar details:

Detail van een zitbank. Deze zijn op vier hoogtes in te haken in de poten, zodat je ofwel een vergroting van het tafelblad krijgt, een bank voor kindjes, of twee standen voor grote mensen.

Detail van de parasol. ’t Is een soort pijp die via een draaimolentje naar boven wordt gehesen, en die met stalen draden de parasol dan straktrekt. Kan naar verluidt tot 8 beaufort aan. QNED.